Historiography is the study of the methods used by historians in developing history as an academic discipline, and by extension, the term historiography is any body of historical work on a particular subject. The historiography of a specific topic covers how historians have studied that topic by using particular sources, techniques of research, and theoretical approaches to the interpretation of documentary sources. Scholars discuss historiography by topic — the historiography of the United Kingdom, of WWII, of the pre-Columbian Americas, of early Islam, and of China — and different approaches to the work and the genres of history, such as political history and social history. Beginning in the nineteenth century, the development of academic history produced a great corpus of historiographic literature. The extent to which historians are influenced by their own groups and loyalties — such as to their nation state — remains a debated question.

ਇਤਿਹਾਸਕਾਰੀ ਸਰਲ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਸੌੜੇ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਵਿਸ਼ੇ ਜਾਂ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਦੌਰ ਲਈ ਸਮਰਪਿਤ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਿਦਵਾਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ ਬਾਰੇ ਲਿਖੇ ਇਤਿਹਾਸ, ਮੁਢਲੇ ਇਸਲਾਮ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ, ਜਾਂ ਚੀਨ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਵਜੋਂ ਵਿਸ਼ੇ ਮੁੱਖ ਰੱਖ ਕੇ ਅਤੇ ਇਹਦੇ ਨਾਲੋਂ ਨਾਲ ਰਾਜਨੀਤਕ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਸਾਮਾਜਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਵਜੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਚਰਚਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਏ ਅਕਾਦਮਿਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਬੋਲਬਾਲੇ ਨਾਲ, ਹਿਸਟੀਰੀਓਗਰਾਫਿਕ ਸਾਹਿਤ ਦਾ ਵੱਡਾ ਕੋਸ਼ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਆਪਣੇ ਸਮੂਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਰਾਸ਼ਟਰ ਰਾਜ ਨਾਲ ਵਫਾਦਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਬਹਿਸ ਦਾ ਸਵਾਲ ਹੈ।