ವಾಸ್ತುಕಲೆಯಲ್ಲಿ, ಬೋದಿಗೆ ಎಂದರೆ ಒಂದು ಕಂಬದ ಅತ್ಯಂತ ಮೇಲಿನ ಘಟಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಂಬ ಮತ್ತು ಅದರ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ/ಒತ್ತುವ ಭಾರದ ನಡುವೆ ಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಕಂಬದ ಆಧಾರಿಕ ಮೇಲ್ಮೈಯ ವಿಸ್ತೀರ್ಣವನ್ನು ಅಗಲವಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಶೀರ್ಷಫಲಕಕ್ಕೆ ಆಧಾರವಾಗಲು ಕಂಬವು ಮೇಲೇರಿದಂತೆ ಅದರ ಪ್ರತಿ ಬದಿಯು ಹೊರಗೆ ಚಾಚಿಕೊಂಡು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚೌಕವಾಗಿರುವ ಶೀರ್ಷಫಲಕ ಮತ್ತು ಕಂಬದ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೃತ್ತಾಕಾರದ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಜೋಡಿಸುತ್ತದೆ. ಬೋದಿಗೆಯು ಪೀನವಾಗಿರಬಹುದು, ಡೋರಿಕ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ; ನಿಮ್ನವಾಗಿರಬಹುದು, ಕೊರಿಂಥಿಯನ್ ಶೈಲಿಯ ತಲೆಕೆಳಗಾದ ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ; ಹೊರ ಸುರುಳಿಯಾಗಬಹುದು, ಅಯಾನಿಕ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ. ಇವು ಮೂರು ಪ್ರಧಾನ ಬಗೆಯ ಬೋದಿಗೆಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಇವುಗಳ ಮೇಲೆ ಪುರಾತನ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿನ ಎಲ್ಲ ಬೋದಿಗೆಗಳು ಆಧಾರಿತವಾಗಿವೆ.

In architecture the capital or chapiter forms the topmost member of a column. It mediates between the column and the load thrusting down upon it, broadening the area of the column's supporting surface. The capital, projecting on each side as it rises to support the abacus, joins the usually square abacus and the usually circular shaft of the column. The capital may be convex, as in the Doric order; concave, as in the inverted bell of the Corinthian order; or scrolling out, as in the Ionic order. These form the three principal types on which all capitals in the classical tradition are based. The Composite order established in the 16th century on a hint from the Arch of Titus, adds Ionic volutes to Corinthian acanthus leaves.