Bacteria are ubiquitous, mostly free-living organisms often consisting of one biological cell. They constitute a large domain of prokaryotic microorganisms. Typically a few micrometres in length, bacteria were among the first life forms to appear on Earth, and are present in most of its habitats. Bacteria inhabit soil, water, acidic hot springs, radioactive waste, and the deep biosphere of Earth's crust. Bacteria play a vital role in many stages of the nutrient cycle by recycling nutrients and the fixation of nitrogen from the atmosphere. The nutrient cycle includes the decomposition of dead bodies; bacteria are responsible for the putrefaction stage in this process. In the biological communities surrounding hydrothermal vents and cold seeps, extremophile bacteria provide the nutrients needed to sustain life by converting dissolved compounds, such as hydrogen sulphide and methane, to energy. Bacteria also live in mutualistic, commensal and parasitic relationships with plants and animals. Most bacteria have not been characterised and there are many species that cannot be grown in the laboratory. The study of bacteria is known as bacteriology, a branch of microbiology.

ਜੀਵਾਣੂ ਇੱਕ ਇੱਕਕੋਸ਼ਕੀ ਜੀਵ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਆਕਾਰ ਕੁੱਝ ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਆਕ੍ਰਿਤੀ ਗੋਲ ਜਾਂ ਅਜ਼ਾਦ - ਗੋਲ ਮੋਲ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਛਙ, ਆਦਿ ਸਰੂਪ ਦੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰੋਕੈਰਯੋਟਿਕ, ਕੋਸ਼ਿਕਾ ਭਿੱਤੀਯੁਕਤ, ਇੱਕਕੋਸ਼ਕੀ ਸਰਲ ਜੀਵ ਹਨ ਜੋ ਅਕਸਰ ਸਭਨੀ ਥਾਈਂ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ, ਤੇਜਾਬੀ ਗਰਮ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਧਾਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਪਰਮਾਣੂ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿੱਚ, ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ, ਧਰਤੀ - ਪੇਪੜੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਦੀ ਕਾਰਬਨਿਕ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਪੌਦਿਆਂ ਅਤੇ ਜੰਤੂਆਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੀ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਧਾਰਣ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਗਰਾਮ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ੪ ਕਰੋੜ ਜੀਵਾਣੂ ਕੋਸ਼ ਅਤੇ ੧ ਮਿਲੀਲੀਟਰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ੧੦ ਲੱਖ ਜੀਵਾਣੂ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੰਪੂਰਣ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਅਨੁਮਾਨਤ ਲਗਭਗ ੫X੧੦੩੦ ਜੀਵਾਣੂ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਜੀਵਪੁੰਜ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਭਾਗ ਹੈ। ਇਹ ਕਈ ਤੱਤਾਂ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਅਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਾਯੂਮੰਡਲੀ ਨਾਇਟਰੋਜਨ ਦੇ ਸਥਿਰੀਕਰਣ ਵਿੱਚ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਖ਼ਾਨਦਾਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਦਾ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਿਭਾਜਨ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਦ ਵੀ ਲਗਭਗ ਅੱਧੀਆਂ ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਉਗਾਇਆ ਜਾ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਬੈਕਟੀਰੀਆਲੋਜੀ ਦੇ ਅੰਤਰਗਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਸੂਖਮਜੈਵਿਕੀ ਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਖਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨੀਆਂ ਮਨੁੱਖ ਕੋਸ਼ਿਕਾਵਾਂ ਹਨ, ਉਸ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ੧੦ ਗੁਣਾ ਜਿਆਦਾ ਤਾਂ ਜੀਵਾਣੂ ਕੋਸ਼ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜੀਵਾਣੂ ਤਵਚਾ ਅਤੇ ਅਹਾਰ ਨਾਲ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਨੁਕਸਾਨਦਾਇਕ ਜੀਵਾਣੂ ਇੰਮਿਉਨ ਤੰਤਰ ਦੇ ਰਖਿਅਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਅੱਪੜਿਆ ਪਾਂਦੇ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਜੀਵਾਣੂ ਲਾਭਦਾਇਕ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਪਰਪੋਸ਼ੀ ਜੀਵਾਣੂ ਕਈ ਰੋਗ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ - ਹੈਜਾ, ਮਿਆਦੀ ਬੁਖਾਰ, ਨਿਮਨਿਆ, ਤਪਦਿਕ ਜਾਂ ਕਸ਼ੈਰੋਗ, ਪਲੇਗ ਇਤਆਦਿ. ਸਿਰਫ ਕਸ਼ੈ ਰੋਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਵਰਸ਼ ਲਗਭਗ ੨੦ ਲੱਖ ਲੋਕ ਮਰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਉਪ - ਸਹਾਰਾ ਖੇਤਰ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵਿਕਸਿਤ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਦੇ ਸੰਕਰਮਣ ਦਾ ਉਪਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਜੈਵਿਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਪ੍ਰਤੀਜੈਵਿਕ ਦਵਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਅਵਰੋਧੀ ਸ਼ਕਤੀ ਵਿਕਸਿਤ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਦਯੋਗਿਕ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਦੇ ਕਿਵੇਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਿਰਿਆ ਦੁਆਰਾ ਦਹੀ, ਪਨੀਰ ਇਤਆਦਿ ਵਸਤਾਂ ਦਾ ਉਸਾਰੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਰਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਜੈਵਿਕੀ ਅਤੇ ਅਤੇ ਰਸਾਇਣਾ ਦੇ ਨਿਰਮਾਣ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਜੈਵ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਜੀਵਾਣੂਆਂ ਨੂੰ ਪੈਧਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਰਗੀਕਰਣ ਪ੍ਰੋਕੈਰਯੋਟਸ ਦੇ ਰੁਪ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਜੰਤੁ ਕੋਸ਼ਿਕਾਂ ਅਤੇ ਯੂਕੈਰਯੋਟਸ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੀਵਾਣੂ ਕੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਵਿਕਸੀਤ ਕੇਂਦਰਕ ਦਾ ਸਰਵਥਾ ਆਭਾਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੋਹਰੀ ਝਿੱਲੀ ਯੁਕਤ ਕੋਸਿਕਾਂਗ ਜਿਸ ਵੇਲੇ ਕਦੋਂ ਹੀ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹੈ। ਪਾਰੰਪਰਕ ਤੌਰ ਤੇ ਜੀਵਾਣੂ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਸਾਰੇ ਸਜੀਵਾਂ ਲਈ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਵਿਗਿਆਨਕ ਵਰਗੀਕਰਣ ੧੯੯੦ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਇੱਕ ਖੋਜ ਦੇ ਬਾਅਦ ਬਦਲ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਚਲਾ ਕਿ ਪ੍ਰੋਕੈਰਯੋਟਿਕ ਸਜੀਵ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਦੋ ਭਿੰਨ ਸਮੂਹ ਦੇ ਜੀਵਾਂ ਤੋਂ ਬਣੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕ੍ਰਮ ਵਿਕਾਸ਼ ਇੱਕ ਹੀ ਪੂਰਵਜ ਤੋਂ ਹੋਇਆ। ਇਸ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਜੀਵਾਣੂ ਅਤੇ ਆਰਕਿਆ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।